boomkistgraf en gezichtsreconstructie

Een graf in een boom – dat is bijzonder. Zeker als je weet dat in het gebied waar dit graf gevonden is, nauwelijks dikke bomen groeiden. De eik is dus van ver gehaald en speciaal uitgehold om als graf te dienen. Sinds de opgraving is de boomkist ingedroogd en gekrompen, het is zo smal geworden dat zelfs het bekken van het vrouwelijke skelet is gebroken.

In 1905 is dit graf ontdekt; in de boomkist lagen ook losse kralen van barnsteen, glas en stukjes schelp, die toen op kleur aan een ijzerdraadje zijn geregen. Dat draadje zit nog altijd om haar nek.

Recentelijk is een reconstructie gemaakt van het gezicht van deze vroegmiddeleeuwse Friezin. Van haar schedel is een kopie gemaakt waarop het gezicht laag voor laag is opgebouwd – sommige delen zoals de kleur van de ogen en het haar, zijn een interpretatie. Verder zou ze waarschijnlijk wel herkenbaar zijn voor haar tijdgenoten. Ook de kralenketting van toen is in deze reconstructie nagebootst.