Deze serie geboortelepels komt uit één familie, dat is te zien aan de inscriptie.
Via de spiegel op de bodem van de vitrine kun je bovendien zien dat elke versiering weer anders is. De liefde wordt op twee lepels uitgebeeld door een vrouwenfiguurtje met een kind op haar heup en één aan haar hand of rok.
Een geboortelepel kreeg je vroeger van je opa of oma, of van een oom of tante. Daarmee wensen ze je een rijk leven. Mocht de nood aan de man komen, kon je altijd nog je kostbare zilveren lepel verkopen.
Meestal werd een geboortelepel pas na het eerste levensjaar gegeven: gezien de grote kindersterfte vroeger, was het dan wat zekerder dat het kind zou blijven leven. De gewoonte om een lepel te schenken leeft tot op de dag van vandaag voort.