O SEEDAK Ssss
Fan ljocht gjin weet
Yn it grom fan de tiid begroeven
Of is it
Yn de widze fan de see
Fermôget boarstelfolk
Us skjinne bonken
In libbensrêd yn ’t djipst besonken
Ea
Komt it wer
Omheech
Krôljen, krûpen, kreveljen
Earne bedizene mei dat frjemde hearskip
Libbensgeast
Net in plak foar Afrodite
Nee dat kâld en skimerich boaiemplebs
Noch fier fan in foetus
In ivichheid foar’t de skulp
Treaun fan wyn mei har deryn
Syprus fine kin
Mar god, dan hast ek wat
Har dûbelferskining fan sêft wâljend
Flaaks en fleis
Fingerspoar tusken blabzich ripe
Búk en bilbonken, drippend
De glâns fan it ôfsobbe
Ljocht fan de ribbe
Sy
Ut fallen walfisken
Nommen
Boarstelwjirms
Dêr’t ik âld en djipwei jim bleaun bin
Glydzje ik har skûl
Fan waarme hûdploaien yn
Wêr’t al mar oars
It wurd it byld it omskot
Opdold wurdt
En
Ta drinkeldeaden
Bepluze
Behimmele
Bekoarre
As wiene it de genitaliën
Fan Oeranos
Syn kastrearde himelbestoarmers
O seedak sssss
It skom út it grom
Guon djipten
Moatst noch altyd in Titaan foar ha
Wolst de fersmytlingen
Ut ’e burokrasy fan deadsingels rêde
Tiidleas fermôgjen
Oerstadige berte
Fan har hom-en-gromliif
Dat de wyn ús kant út sylt
© Syds Wiersma