Volgens de kruistochtprediker Olivier van Keulen waren de Friezen een oorlogszuchtig volk. Dat zal voor hem de voornaamste reden zijn geweest om in 1223 voor een tweede keer naar de Friese landen af te reizen om krijgers te ronselen voor een nieuwe kruistocht.
Avontuurlijk, nobel en goed voor je zielenheil: meedoen aan een kruistocht is voor vele middeleeuwse Friezen de ultieme heldendaad. Rondreizende predikers kondigen deze kruistochten in de 12de en 13de eeuw regelmatig aan. De Paus stelt er een indrukwekkende beloning tegenover: een algehele aflaat die alle zonden kwijtscheldt en je het vagevuur laat overslaan.
Dat laten vele Friezen zich geen twee keer zeggen. Vrije Friezen nemen massaal ‘het kruis aan’ en sluiten zich per schip aan bij kruistochten naar heidense gebieden, met als doel deze te ‘bevrijden’ van moslims en andere niet-christenen.
De Friezen zijn fanatiek gelovig en opgegroeid in een gewelddadige vetemaatschappij. Dat leidt al snel tot een vorm van christenfundamentalisme. Een kruistochtprediker typeert de Friezen in 1223 dan ook als ‘een oorlogszuchtig volk’. Ze hebben voor geen enkele vorst angst, zegt hij, en ze zijn vastbesloten om te winnen óf hun leven te offeren voor de eeuwige glorie.
Bij de kruistochten gaat het er vaak onbehouwen aan toe. De kruisvaarders staan bekend als ruw en gewelddadig en ze gedragen zich naar verluidt zedeloos, vooral tegen vrouwen. Islamitische, middeleeuwse bronnen beschrijven de West-Europeanen bovendien als ‘dom, ongeletterd en respectloos’.
Meer weten? Bestel het boek of kom langs en ontdek meer over de middeleeuwen
publicatie bij de tentoonstelling
met je aankoop steun je het museum
nu te zien!